佛说:“前世的500次回眸才能换来今生的擦肩而过。”我们和虞中结下了不解之缘，是缘让我们相聚在一起。细细珍藏在虞中的每一刻，细细体味那激情燃烧的岁月，你会体会到:其实，我们真的很精彩!

笑傲军营

“立正!向右看齐!”与校园极不对称的浑厚的男音响起在校园上空，划破了校园的宁静。蔚蓝的天际下，一群小兵正在紧锣密鼓地训练着。

“噼噼啪啪”脚步声如同打鼓，杂乱不一，不堪入耳。教官一千个不满意，我们一万个不乐意，在操场上反反复复地走，操场上留下了我们一串串脚印。我们举着我们已经麻木的手脚，反复操练。渐渐地，声音齐了些，教官紧皱的眉头舒张开了。后来，声音越来越齐，动作越来越标准，在教官微微扬起嘴角，宣布“下课”的一瞬间，笑容洋溢在每个人的脸上，我们始终知道，我们能做好!

刚开学的考验虽然有些“巨大”，但我们用着集体的力量走了过来。操场上的每一个生物或非生物将永远铭记我们笑傲军营的岁月。

月圆人圆

“每逢佳节倍思亲”，这是我们第一次离家在外的中秋节，以往似乎没什么感觉，真正失去了才知道珍惜。学校要举行活动迎接中秋!带着一份惆怅和一份惊奇带着椅子来到了操场。圆月在半空中打着盹，一层淡淡的云遮着它。一首“十五的月亮”拉开了晚会的序幕。几曲小调儿调起了晚会的气氛，大家那种思亲的情绪也被趋走了。几个小游戏使小小的晚会达到了高潮，我们全身心地投入到了游戏中，深深地感到原来班级也是个家，而班中的同学是家中的成员，班主任和任课老师是我们的家长，原来我们并不孤单。

汗洒绿茵

刚刚结束的运动会又为我们高中生活抹上了亮丽的一笔。最激烈的。最具有集体魅力的是接力赛了。场上的选手负着全体同学的厚望凭着自己最大的能力奋力拼搏，追上了一个，又追上了一个，场外的欢呼声。喝彩声一阵高过一阵，此起彼伏。胜者不骄，败者不馁，结果并不是我们所追求的，过程才是最精彩的!我们以最热烈的掌声欢迎胜者和败者归来。他们在绿茵场上洒下了太多的汗水，这不是仅仅能用言语来表述，只能用掌声来传达我们的谢意!

运动会将我们的距离再一次拉近了，我们感到，一股强大的力量正将我们吸引在一起，那就是集体荣誉感。

杨柳婀娜的身姿，在微风中翩然起舞。杨柳的存在，给学校增添了一份典雅，我们的存在，给学校注入了一股活力。我们用我们的激情，为虞中创造着一段段激情燃烧的岁月。

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "500 เมื่อมองย้อนกลับไปถึงชาติก่อนสามารถแลกกับการสิ้นชีวิตนี้" เราได้สร้างสายสัมพันธ์ที่ไม่ละลายน้ำกับ Yuzhong และชะตากรรมที่นำเรามาพบกัน ดื่มด่ำทุกช่วงเวลาใน Yuzhong และดื่มด่ำกับช่วงเวลาที่หลงใหล คุณจะรู้ว่า: ที่จริงแล้ว เรายอดเยี่ยมมาก!

ค่ายนักดาบ

“ยืนนิ่ง! ชิดขวา!” เสียงผู้ชายที่หนักแน่นซึ่งไม่สมดุลอย่างยิ่งกับวิทยาเขต ลุกขึ้นเหนือวิทยาเขต ตัดผ่านความเงียบสงบของวิทยาเขต ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม ทหารกลุ่มหนึ่งกำลังฝึกอย่างแข็งขัน

เสียงฝีเท้า "แคร็ก" ฟังดูเหมือนกลองที่วุ่นวายและทนไม่ได้ ผู้สอนพันคนไม่พอใจ และพวกเรา 10,000 คนไม่พอใจ พวกเขาเดินไปมาที่สนามเด็กเล่นโดยทิ้งรอยเท้าไว้บนสนามเด็กเล่น เราจับมือและเท้าที่ชาแล้วฝึกซ้ำๆ เสียงค่อย ๆ มีความสม่ำเสมอมากขึ้น และคิ้วขมวดของผู้สอนก็คลายลง ต่อมาเสียงก็สม่ำเสมอมากขึ้น การกระทำก็กลายเป็นมาตรฐาน ทันทีที่ผู้สอนยกปากขึ้นเล็กน้อยและประกาศว่า "ออกจากชั้นเรียน" ใบหน้าของทุกคนก็ยิ้มแย้มแจ่มใส เรารู้เสมอว่าเราทำได้ งานที่ดี!

แม้ว่าการทดสอบในตอนต้นของโรงเรียนจะค่อนข้าง "ใหญ่" แต่เราก็ใช้กำลังร่วมกันเพื่อเอาชนะ ทุกสิ่งมีชีวิตหรือไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในสนามเด็กเล่นจะจดจำปีของค่ายทหาร Swordsman ของเราเสมอ

พระจันทร์เต็มดวง

“ทุกเทศกาลวันหยุดเราคิดถึงญาติๆ” นี่เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ครั้งแรกเมื่อเราไม่อยู่บ้าน ที่ผ่านมาเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แค่เมื่อเราสูญเสียมันไปจริงๆ เราก็รู้จักที่จะถนอมมันไว้ . ทางโรงเรียนจะจัดกิจกรรมต้อนรับเทศกาลไหว้พระจันทร์ ด้วยความเศร้าโศกและเซอร์ไพรส์ ฉันจึงมาที่สนามเด็กเล่นพร้อมเก้าอี้ พระจันทร์เต็มดวงกำลังงีบหลับในอากาศและมีเมฆจาง ๆ ปกคลุมอยู่ เพลง "สิบห้าเดือน" เริ่มงานปาร์ตี้ เพลงเล็ก ๆ สองสามเพลงปรับบรรยากาศของงานเลี้ยง และความรู้สึกของทุกคนในการคิดถึงญาติก็หายไปด้วย เกมเล็กๆ สองสามเกมทำให้ปาร์ตี้เล็กๆ ถึงจุดไคลแม็กซ์ เราทุ่มเทให้กับเกมนี้และรู้สึกอย่างสุดซึ้งว่าชั้นเรียนเป็นเหมือนบ้าน เพื่อนร่วมชั้นในชั้นเรียนเป็นสมาชิกของครอบครัว หัวหน้าครูและอาจารย์เป็นของเรา พ่อแม่ ปรากฎว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว

เหงื่อ

การประชุมกีฬาที่เพิ่งจบลงทำให้เรามีจังหวะที่สวยงามในชีวิตในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่เข้มข้นที่สุด เสน่ห์ส่วนรวมมากที่สุดคือการแข่งขันวิ่งผลัด ผู้เล่นในสนามมีความหวังสูงจากเพื่อนร่วมชั้นทุกคน ทำงานหนักด้วยความสามารถที่ดีที่สุด ไล่ตามคนหนึ่ง และไล่ตามอีกคน เสียงเชียร์จากนอกสนาม เสียงปรบมือดังกว่ากัน ทีละคน ผู้ชนะไม่หยิ่ง ผู้แพ้ก็ไม่ท้อ ผลลัพธ์ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ กระบวนการนี้น่าตื่นเต้นที่สุด เรายินดีต้อนรับการกลับมาของผู้ชนะและผู้แพ้ด้วยเสียงปรบมือที่อบอุ่นที่สุด พวกเขาหลั่งเหงื่อออกมากบนสนามหญ้าเขียวขจี นี่ไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็นการปรบมือเพื่อแสดงความขอบคุณ!

กีฬาจะทำให้เราใกล้ชิดกันอีกครั้ง และเรารู้สึกว่าพลังอันทรงพลังดึงดูดเราให้มารวมกัน นั่นคือความรู้สึกเป็นเกียรติร่วมกัน

รูปทรงที่สง่างามของต้นหลิวเต้นตามสายลม การมีอยู่ของต้นหลิวช่วยเพิ่มความรู้สึกสง่างามให้กับโรงเรียน และการดำรงอยู่ของเราได้เติมพลังให้กับโรงเรียน เราใช้ความปรารถนาของเราเพื่อสร้างช่วงเวลาแห่งความรักที่เร่าร้อนให้กับ Yuzhong