绿油油的草原，映着太阳公公温和的脸庞，伴着几朵悠闲的白云，含羞草调皮地钻出大地母亲的怀抱，随风飘扬。

我忍不住伸出一只手指，轻轻地触摸了一下含羞草，显然，它明显地小了。“怎么会这样?”我疑惑，双手不停地掐捏着它，企图将它变会原形。可奇怪的是，我越弄反而越遭了。我大吃一惊，一动不动地看着，准备探个究竟。

正午的太阳火辣辣地照着大地，风，一丝也没有。一片草原在太阳的映衬下显得更加青翠。突然，奇迹出现了--含羞草正吃力地打开它的叶脉，一点一点的，相继而开。太阳地将它的阳光散发给万物。一颗豆大的汗珠从脸颊两旁滴落下来，险些打中了含羞草。

半天过去了，含羞草终于在一点一滴中找回了自我。

半天的观察，我一无所获，最终只得请教“课外书教授”。

原来，含羞草的叶柄，有一个叫叶枕的东西，里面充满水分。当你用手触摸含羞草时，叶子受到震动，叶枕下部的水分会向上或两侧流去。当某片叶子受到震动并合拢后，会产生一种生物电，把刺激传给其它叶子，剩余的叶子也将陆续合拢。

这意外发现，激发了我对科学的兴趣。往后，我四处收集科学知识，为我那一生挚爱的科学科目打下了坚固的基础。

只要有恒心，铁杵磨成针。是的，带着你无际的问题，踏上成功之路吧!

我家养了一盆含羞草，它是嫩绿色的，叶子又细又长，像一粒粒的小瓜子，看着非常舒服。

今天，我放学回家，看见含羞草又长出了一片新叶子，我高兴的摸了一下它，没想到它的叶子居然合拢了，叶柄也慢慢地垂了下来，就像个捂着脸，低着头的害羞的小姑娘，真有趣。我不知道这是为什么，就去网上找答案。原来含羞草的小叶和叶柄，茎节的连接部，有一个饿膨大的部分叫叶枕，叶枕里充满水，当含羞草受到触碰时，叶子受到了振动，叶枕下半部的水就流到上半部以及两侧，于是叶枕下半部就瘪下去，小叶子互相合拢，叶柄也低垂下来，过了一会，水分流到原来的地方，含羞草又恢复了原状。我找到答案后，又仔细观察含羞草，发现它刚才合拢的叶子又舒展开来了，叶柄也抬起来了，和网上说的一模一样。整个过程大约五分钟。

可是含羞草为什么会形成这种特殊的样子呢?我跑去问爷爷，爷爷说:“含羞草的老家在热带南美洲的巴西，那里常有暴风骤雨，为了避免伤害，含羞草总会在风雨来临之前合拢叶子，久而久之就形成了这种特性。”哦，原来是这样啊，含羞草可真会保护自己。

没想到小小的含羞草也有这么多的秘密，大自然真是奇妙啊!

บ้านเกิดของมิโมซ่าคือบราซิลในเขตร้อนของทวีปอเมริกาใต้ ซึ่งมักมีพายุ เพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บ ผักกระเฉดมักจะปิดใบก่อนที่จะมีลมและฝน และลักษณะนี้จะพัฒนาตลอดเวลา ต่อไปนี้เป็นองค์ประกอบลับสำหรับการเขียนผักกระเฉดสำหรับทุกคน ฉันหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์กับคุณ!

ทุ่งหญ้าเขียวขจีที่สะท้อนใบหน้าอันอ่อนโยนของ Father Sun พร้อมด้วยเมฆสีขาวที่ผ่อนคลาย กระถินณรงค์ดึงออกมาจากอ้อมกอดของแม่ธรณีอย่างสนุกสนาน และปลิวไสวไปตามสายลม

ฉันอดไม่ได้ที่จะยืดนิ้วออกและแตะผักกระเฉดเบา ๆ เห็นได้ชัดว่ามันเล็กกว่าอย่างเห็นได้ชัด “เป็นไปได้ยังไง” ฉันงุนงง และบีบมันด้วยมือของฉัน พยายามแปลงร่างเป็นรูปร่างเดิม ที่แปลกคือยิ่งได้มันมาก็ยิ่งแย่ ฉันผงะและมองอย่างไม่ขยับเขยื้อนพร้อมที่จะค้นหา

พระอาทิตย์ตอนเที่ยงส่องแสงอย่างดุเดือดบนพื้นโลก และไม่มีลมเลย ทุ่งหญ้าผืนหนึ่งดูเขียวขจีมากขึ้นเมื่อต้องแสงแดด ทันใดนั้น ปาฏิหาริย์ก็ปรากฏขึ้น - ผักกระเฉดกำลังดิ้นรนที่จะเปิดเส้นเลือดทีละเล็กทีละน้อย ดินแดนสุริยะแผ่แสงแดดให้ทุกสิ่ง หยาดเหงื่อหยดจากแก้มทั้งสองข้างเกือบจะกระทบกระเทือนผักกระเฉด

หลังจากเวลาผ่านไปนาน ในที่สุดมิโมซ่าก็พบตัวเองทีละนิด

สังเกตมาตั้งนาน ไม่เจออะไรเลย สุดท้ายต้องถาม "อาจารย์หนังสือนอกหลักสูตร"

ปรากฎว่าก้านใบผักกระเฉดมีสิ่งที่เรียกว่าหมอนใบซึ่งเต็มไปด้วยน้ำ เมื่อคุณสัมผัสผักกระเฉดด้วยมือ ใบไม้จะสั่น และความชื้นในส่วนล่างของหมอนใบจะไหลขึ้นหรือทั้งสองข้าง เมื่อใบไม้ถูกเขย่าและปิด มันจะสร้างพลังงานชีวภาพชนิดหนึ่ง ซึ่งส่งแรงกระตุ้นไปยังใบอื่น และใบที่เหลือก็จะถูกปิดทีละใบ

การค้นพบที่ไม่คาดคิดนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันสนใจวิทยาศาสตร์ ในอนาคต ฉันรวบรวมความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทุกที่ วางรากฐานที่มั่นคงสำหรับวิชาวิทยาศาสตร์ที่ฉันรักมาตลอดชีวิต

ตราบใดที่มีความเพียร สากเหล็กก็จะบดเป็นเข็ม ใช่ ใช้คำถามไม่รู้จบของคุณแล้วเริ่มดำเนินการบนเส้นทางสู่ความสำเร็จ!

ครอบครัวของฉันเก็บผักกระเฉดไว้หนึ่งกระถาง มันเป็นสีเขียวอ่อน ใบบางและยาว เหมือนเมล็ดแตงเม็ดเล็กๆ มันดูสบายตามาก

วันนี้เมื่อฉันกลับจากโรงเรียน ฉันเห็นผักกระเฉดเติบโตใบใหม่ ฉันสัมผัสมันอย่างมีความสุข ฉันไม่ได้คาดหวังว่าใบของมันจะปิด และก้านใบก็ค่อยๆ ตกลงมาเหมือนใบหน้าที่ปิดหน้าเธอ , สาวน้อยขี้อายก้มหัวลง ตลกมาก ฉันไม่รู้ว่าทำไม ฉันจึงไปหาคำตอบทางออนไลน์ ปรากฎว่าตรงรอยต่อของใบเล็กและก้านใบของผักกระเฉดมีส่วนบวมเรียกว่าหมอนใบหมอนใบเต็มไปด้วยน้ำ เมื่อสัมผัสผักกระเฉดใบจะสั่นและมีน้ำเข้า ครึ่งล่างของหมอนใบ มันไหลไปที่ส่วนบนและทั้งสองข้าง ดังนั้นส่วนล่างของท้ายทอยใบไม้จึงทรุดตัว ใบเล็กปิดชิดกัน ก้านใบห้อยลงมา สักพักน้ำก็ไหลไปยังที่เดิม และผักกระเฉดก็กลับคืนสู่สภาพเดิม หลังจากที่ฉันพบคำตอบ ฉันก็มองดูผักกระเฉดอย่างใกล้ชิด และพบว่าใบที่ปิดอยู่ตอนนี้ก็ยื่นออกไปอีกครั้ง และก้านใบก็ถูกยกขึ้นเช่นกัน เช่นเดียวกับที่พูดบนอินเทอร์เน็ต กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาประมาณห้านาที

แต่ทำไมผักกระเฉดจึงมีรูปลักษณ์ที่พิเศษเช่นนี้ ฉันวิ่งไปถามคุณปู่ แล้วคุณปู่ก็พูดว่า: "บ้านเกิดของผักกระเฉดคือบราซิลในทวีปอเมริกาใต้เขตร้อนซึ่งมักมีพายุ เพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย ผักกระเฉดมักจะมีพายุมาก่อน ปิดใบลักษณะนี้เกิดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป "โอ้ กลายเป็นแบบนี้ ผักกระเฉดป้องกันตัวเองได้จริงๆ

ผักกระเฉดน้อยยังมีความลับมากมายโดยไม่คาดคิด ธรรมชาติช่างมหัศจรรย์จริงๆ!