篇一:

在笼罩着阴霾的城市中，在这令人迷惘的街头，我徘徊着。

总希望达到一种境界，一种不屑于物质的境界，诚然在这个乌云和阴霾笼罩的世界没有几个人能有“采菊东篱下，悠然见南山”的境界，虽然口头上是这么说，但又有几个人真正能读懂陶渊明呢?这种人，正如那些默默绽放却不知名的小花，失去了它们就是去了春天了吗?不会，那么他们因此而不甘卑微甘愿沉沦了吗?不是，虽然失去了它们世界不会少了春天，但失去他们着实会失去一种色彩。

在人生的十字路口，我何尝不渴求一盏红绿灯，为我指引。正如他们所说的，我只是个孩子，只是在这时代海洋中的一滴水珠，只是繁华路街边的一颗石子，只是在姹紫嫣红的春天里的一朵默默盛开的小花。或许前一秒我出现在别人的眼里，下一秒便会被人所忘却，只能变作他人生中匆匆的一位过客，但这又有什么不好呢?我为自己而活，为什么要让别人记住我?我为自己而活，为什么要衣着光鲜亮丽?我为自己而活，为什么要在别人面前展现自己?纵使我很贫穷，长相丑陋这又何妨?只要我过的快乐活得精彩，人生也就不虚此行!

或许我是物质世界中的矮子，是丑小鸭，或许我家徒四壁，或许我是街边的乞丐，但我仍然可以成为精神世界中的巨人，成为白天鹅，成为拥有精神别墅的富翁。贝多芬，拥有好的长相健全的身体吗?他未曾不是精神世界里的巨人!用超乎常人的意志，扼住命运的咽喉!列夫托尔斯泰，生活富裕长相英俊了吗?他甚至被当时社会所摒弃，而他呢?成为了物质与精神上的矮子了吗?他用自己的行动像我们展示了精神的重要!

或许我像他们一样又有如此恶劣的先天和物质条件，但我可以扬起精神之帆驶向成功，在精神的世界中垒高自己，成为巨人!

篇二:

外面的世界很精彩，但也很无奈，十年后我们的梦想也许敌不过现实，只能如泡沫般破碎。不想留下遗憾?不想在年老时坐着摇椅只能唱悲伤之歌?那好，从现在开始垒高自己吧!

让书中的黄金屋垒高自己吧!闲暇时，一杯清茶，一本书，你便可以与陶渊明一起采菊东篱下，悠然见南山;或是领略大漠孤烟直，长烟落日圆的壮观景色;会保尔柯察金钢铁般坚硬般的意志所震撼;为宝玉和黛玉凄美的爱情而黯然神伤;从《谁动了我的奶酪》中老鼠和小人对待奶酪的不同态度而悟出一些人生哲理。读一本好书就是与一位名人对话，而在对话的过程中，书本就是你成功的阶梯，你在攀登你在成长。阅读的过程就是不断地垒高自己啊。

用荆棘挫折来垒高自己吧!刘墉说:“想站在更高的山顶上，那么你要做的第一件事就是走下你所在的山峰。”谁能保证走下山峰的路是一帆风顺的?别人会猜测议论，认为你的实力不足。如果你决心在半山腰放弃你会停滞不前，坚持下去吧又是另一帆风景。在攀登高峰时，再多的荆棘与挫折会被你心中的勇敢与执著信念战胜，站在顶峰一览众山小。攀登过程中会遍体鳞伤，交织着血和泪，当他们与你的坚持勇敢共行，那么这攀登的过程就是在垒高自己啊!

让时而激昂时而悠扬的音乐垒高自己吧!励志的歌曲在你处于困境时是的良药;抒情的钢琴曲会帮你解除心中苦闷;心情低落时，一首跳跃的舞曲何尝不是好的选择?音乐不但可以提高自身修养而且可以帮助你更好地调整情绪，从而更高效地工作学习。欣赏音乐的过程就是垒高自己啊!

求知，探索的过程就是子啊垒高自己啊，不断垒高自己吧。上升的高度是无止限的。拒绝懒惰，拒绝停止前进的脚步，终有一天，你会摸到胜利的顶峰。

หัวข้อที่ 1:

ในเมืองที่ปกคลุมไปด้วยหมอก ฉันเดินเตร่ไปตามถนนที่สับสนนี้

ฉันหวังเสมอว่าจะไปถึงดินแดน ดินแดนแห่งความรังเกียจต่อสิ่งของ จริงอยู่ มีคนไม่กี่คนในโลกนี้ที่ปกคลุมไปด้วยเมฆมืดและหมอกควัน สามารถมีอาณาจักรแห่ง "เก็บดอกเบญจมาศใต้รั้วตะวันออกและเห็นหนานซานอย่างสบาย ๆ" ได้ พวกเขาพูดเป็นคำพูด แต่มีสักกี่คนที่เข้าใจ Tao Yuanming จริงๆ คนแบบนี้ก็เหมือนดอกไม้เล็กๆ ที่เบ่งบานอย่างเงียบๆ แต่ไม่เป็นที่รู้จัก พวกเขาจะไปฤดูใบไม้ผลิไหมถ้าพวกเขาหายไป ไม่ พวกเขาเป็นเช่นนั้น ไม่เต็มใจที่จะอ่อนน้อมถ่อมตนและเต็มใจที่จะจมหรือไม่ ไม่ แม้ว่าโลกจะไม่สูญเสียสปริงหากไม่มีพวกเขา

ที่ทางแยกของชีวิต ทำไมฉันไม่ปรารถนาสัญญาณไฟจราจรที่จะนำทางฉัน อย่างที่เขาพูดกัน ฉันเป็นแค่เด็ก แค่หยดน้ำในมหาสมุทรในยุคนี้ แค่ก้อนหินบนถนนที่พลุกพล่าน แค่ดอกไม้ดอกเล็กๆ ที่เบ่งบานอย่างเงียบๆ ในฤดูใบไม้ผลิที่มีสีสัน บางทีฉันอาจปรากฏตัวในสายตาคนอื่นเมื่อหนึ่งวินาทีก่อนหน้านั้น และวินาทีต่อๆไปฉันจะถูกคนอื่นลืม และฉันก็กลายเป็นได้แค่คนเดินผ่านไปมาในชีวิตของเขาเท่านั้น แต่เกิดอะไรขึ้นกับมัน ฉันอยู่เพื่อตัวเอง ทำไมฉันถึงต้องการ ให้คนอื่นจดจำ อยู่เพื่อตัวเอง ทำไมต้องแต่งตัวสดใส อยู่เพื่อตัวเอง ทำไมต้องแสดงตัวต่อหน้าคนอื่น แม้จะจน และดูขี้เหร่ ทำไมจะไม่ได้ ตราบใดที่ฉัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ใช้ชีวิตอย่างวิเศษและชีวิตมีค่า!

บางทีฉันอาจเป็นคนแคระในโลกแห่งวัตถุ ลูกเป็ดขี้เหร่ บางทีครอบครัวของฉันอาจเป็นแค่กำแพงสี่ด้าน หรือขอทานข้างถนน แต่ฉันก็ยังเป็นยักษ์ในโลกแห่งวิญญาณ หงส์ขาว และเศรษฐีได้ กับวิลล่าจิตวิญญาณ เบโธเฟนเขามีร่างกายที่ดูดีและแข็งแรงหรือไม่เขาไม่เคยเป็นยักษ์ในโลกฝ่ายวิญญาณด้วยความปรารถนาที่เหนือคนธรรมดาบีบคอแห่งโชคชะตา ลีโอ ตอลสตอย ชีวิตที่ร่ำรวยและหล่อเหลา เขายังถูกทอดทิ้งโดย สังคมในขณะนั้น และเขา เขากลายเป็นคนแคระวัตถุและจิตวิญญาณหรือไม่ เขาใช้การกระทำของเขาเพื่อแสดงให้เราเห็นถึงความสำคัญของจิตวิญญาณ!

บางทีฉันอาจมีสภาพโดยกำเนิดและวัตถุที่เลวร้ายเช่นนี้ แต่ฉันสามารถยกระดับจิตวิญญาณของฉันให้ประสบความสำเร็จ สร้างตัวเองขึ้นในโลกฝ่ายวิญญาณ และกลายเป็นยักษ์!

บทความ 2:

โลกภายนอกนั้นวิเศษมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้เช่นกัน สิบปีต่อมา ความฝันของเราอาจไม่ตรงกับความเป็นจริง ไม่อยากทิ้งความเสียใจ ไม่อยากนั่งบนเก้าอี้โยกและร้องเพลงเศร้าเมื่อแก่ เริ่มต้นจากนี้ไป!

ปล่อยให้บ้านสีทองในหนังสืออยู่เหนือคุณ ยามว่าง จิบชา หนังสือ คุณสามารถเลือกดอกเบญจมาศใต้รั้วด้านตะวันออกกับเถา หยวนหมิง และชมหนานซานแบบสบาย ๆ ทัศนียภาพอันงดงาม ตกใจกับเหล็กเหมือน เจตจำนงของ Paul Kochagin เสียใจกับความรักอันขมขื่นของ Baoyu และ Daiyu จากทัศนคติที่แตกต่างของหนูและวายร้ายไปจนถึงชีสใน "Who Moved My Cheese" ตระหนักถึงปรัชญาของชีวิต การอ่านหนังสือที่ดีคือการสนทนากับคนดัง และในกระบวนการสนทนา หนังสือเล่มนี้เป็นบันไดแห่งความสำเร็จของคุณ คุณกำลังปีนป่าย และคุณกำลังเติบโต กระบวนการของการอ่านคือการยกระดับตัวเองอย่างต่อเนื่อง

ใช้ความพ่ายแพ้อย่างหนักเพื่อสร้างตัวเองขึ้น! Liu Yong กล่าวว่า: "ถ้าคุณต้องการยืนบนภูเขาที่สูงขึ้นสิ่งแรกที่คุณต้องทำคือเดินลงมาจากภูเขาที่คุณอยู่" ใครสามารถรับประกันได้ว่าถนนลงไป ภูเขาจะแล่นได้อย่างราบรื่น ใช่ คนอื่นจะคาดเดาและพูดคุยโดยคิดว่าคุณไม่แข็งแกร่งพอ หากคุณตั้งใจจะยอมแพ้ครึ่งทางบนภูเขา คุณจะนิ่งเฉย ดังนั้นจงพากเพียร เป็นอีกภูมิประเทศหนึ่งสำหรับการล่องเรือ เมื่อปีนขึ้นสู่ยอดเขาไม่ว่าจะมีหนามและความพ่ายแพ้มากน้อยเพียงใด คุณก็จะถูกเอาชนะด้วยความกล้าหาญและความเชื่ออันแน่วแน่ในหัวใจของคุณ ยืนบนยอด เห็นภูเขาและภูเขาเล็ก ๆ ขั้นตอนการปีนเขาจะเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เลือดและน้ำตาที่พันกันด้วยเลือดและน้ำตา เมื่อพวกเขาและความพากเพียรของคุณและเดินไปด้วยกันอย่างกล้าหาญ ขั้นตอนการปีนเขานี้ก็คือการยกระดับตัวเอง!

ให้เพลงที่ไพเราะและไพเราะบางครั้งอยู่เหนือคุณ!เพลงที่สร้างแรงบันดาลใจเป็นยาที่ดีเมื่อคุณมีปัญหา เพลงเปียโนโคลงสั้น ๆ จะช่วยให้คุณคลายความหดหู่ใจได้ เมื่อคุณอยู่ในอารมณ์ต่ำ ทำไมเพลงกระโดดโลดเต้นถึงไม่เหมาะกับคุณ ทางเลือกที่ดี ดนตรีไม่เพียงแต่ปรับปรุงการฝึกฝนตนเองเท่านั้นแต่ยังช่วยให้คุณปรับอารมณ์ได้ดีขึ้นอีกด้วยเพื่อให้คุณทำงานและเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น กระบวนการของการเพลิดเพลินกับเสียงเพลงคือการสร้างตัวเองขึ้น!

กระบวนการแสวงหาความรู้และการสำรวจคือการยกระดับตนเอง พัฒนาตนเองต่อไป ความสูงของการขึ้นนั้นไม่จำกัด ปฏิเสธที่จะขี้เกียจ ปฏิเสธที่จะหยุดก้าว วันหนึ่งคุณจะไปถึงจุดสูงสุดของชัยชนะ