体育比赛作文1
“叮零零……”闹钟响了，今天学校开秋季运动会，我怀着激动的心情走出家门，来到学校。
到了学校，蒋老师兴奋地对我们说:“同学们，如果你们在这次运动会中能拿下个第一名语文和英语课就一个星期不布置作业。”我们听了，髙兴得手舞足蹈。虽然这只是老师善意的谎言，为的是提高我们的士气，但我们依然兴奋无比。
到了下午，我们排着队走下楼梯，进入运动场，只见运动员个个精神抖擞。进场式开始了，我们昂首挺胸地正步走进场中，在雄壮的运动员进行曲中喊着响亮的口号。
运动员入场式一结束，主持人就宣布运动会正式开始了。
首先举行的是五十米跑步比赛，我是其中的一名队员，马上各就各位站在起跑线上。“砰”清脆的枪声传遍了整个校园，我立刻离开起跑线，像脱僵的野马向前冲去。我领先在前，双拳紧握，双臂前后有力地摆动着，脚下像生了风。“陈芸巧加油，陈芸巧加油!”同学们为我助威，观众在我们眼前一闪而过。快到终点了，只听见我身后的脚步声接踵而来。他们快追上我了，我紧绷着脸，咬紧牙关，使出吃奶的力气向终点冲去。过了终点，我觉得身体好像有点倾斜，哎呀，摔倒了，整个人趴在地上，摔了个狗吃屎，但又坚强地爬了起来，此时眼泪已在眼眶里打转。我忍住疼，向前走去，可是走了一会儿，实在忍不住那一阵阵刺痛，不争气的眼泪直往下淌。同学们赶紧扶我起来，我故作可怜地说:“为什么受伤的总是我?”王倩笑着说:“还会开玩笑，应该不是很疼吧?”唉，真不愧是我的“死党”。汪老师走过来，翘起大拇指，夸奖道:“好样的，陈芸巧，第一呀!”我听了，很感动。但她又补充了一句:“你怎么对那些裁判行了如此大的礼啊?”同学们立刻哈哈大笑起来，我也破涕为笑了。哈哈，原来这一跤摔得恰到好处啊!
接下来是跳远比赛了，我忍住疼痛先试跳一下，为了保存实力，只是轻轻地跳了一下，找找感觉。比赛正式开始了，我深吸一口气，飞快地向前跑去，轻盈地跳了起来。只听见裁判老师说:“个字小小的，跳得挺远的嘛!”接下来两次，我有了信心，跳得都还不错。
最后，我还参加了跳绳比赛和50米迎面接力。
这次的运动会我参加四个项目。虽然只有跑步比赛得了第一名，但我心里依然很高兴，因为我为班级争了光。
体育比赛作文2
每一棵树，都有自己最大的一片叶子;每一株草，都有自己最奇特的一个细胞;每一条鱼，都有自己最漂亮的一片鱼鳞。我们的一个家庭，就像一棵棵树，一株株草，一条条鱼儿，家庭中的一件件小故事，如同一片片叶子，一个个细胞，一片片鱼鳞。
那天，我们全家三人都在家。刚才下了一场小雨，屋子外碧空如洗，万里无云。我们全家人坐在沙发上，觉得很无聊。因为每个人都不知道要干些什么。天气很热，家里的空调还坏了。屋子里被热气充满了。
最后还是我的声音打破了兴味索然的局面。我早已对现在的情况忍无可忍了，再加上耳朵边有几只苍蝇在“念经”。于是就站起来说:“这也太无聊了，再这么下去就要患上老年痴呆症了。我们可不能‘坐以待毙’，我提议来个问答比赛。”爸妈本来也不想这么坐下去，听我这么一说，也都答应了。
游戏规则是这样:我来当裁判，我问出一个问题后，谁先拍桌子谁答，答对了得一分，错了则对方加分。比赛分七轮，得分多的一方赢。
游戏开始，我的第一个问题“如期而至”:“大江东去，浪淘尽，千古风流人物。故对垒西边，人道是，三国周郞赤壁。乱石穿空，惊涛拍岸，卷起千堆雪。江山如画，一时多少豪杰。出自哪位诗人的哪部作品?”我话音刚落，爸爸就说:“出自苏轼的《念奴娇?赤壁怀古》。”我的第二个问题接踵而至:“《武陵春》是哪个宋代词人的作品?”爸爸说:“秦观”。我说:“错了，是李清照的”。爸爸送了一分给妈妈，他开始有种如临深渊，如履薄冰的感觉了。第三题的题目又来了:“《鹧鸪天》是哪位词人的作品?”妈妈以迅雷不及掩耳之势拍响了桌子，说:“是黄庭坚的作品”。我说:“答对了，现在比分为2:1”。古诗问答结束，下面是关于历史事物的四个问题。”比赛进行得如火如荼。第四道是:战国七雄是战国时期的哪七个国家?爸爸说:“韩、赵、魏、齐、秦、燕、楚七国”。爸爸锋芒毕露，他的目标是速战速决。第五题是:商朝的最后一个王是谁?妈妈说:“是商纣王。”第六题是:周武王率领多少人消灭了商王的七十万军队?爸爸说:“只有五万人。”比赛进入白热化状态，胜利女神会站在哪一边呢?我在一边拭目以待。第七题是:汉朝著名的“飞将军”是谁?妈妈说:“是李广。”我说:“答对了，本场比赛妈妈胜。”
我们全家人都爱读书，我就在这种温馨美好的氛围中幸福地成长。
体育比赛作文3
前两天，我们学校举行了一年一度的运动会。虽然太阳公公火辣辣地照着大地，但仍没有阻碍运动员的速度与激情。一阵阵欢呼声和呐喊声回荡在每一位运动员耳边，飘荡在白龙桥小学的上空，响彻云宵。运动员在跑道上，沙坑里奋力拼博，互不相让。旁观者在警戒线外奋力呐喊助威，丝毫没有听见一丝不和谐的话语，只听见“友谊第一，比赛第二”、“发展体育运动，增加人民体质”的口号。虽然不同个班，不同个年级，心还是一样，宣传“铁不炼，不成钢，人不运动不健康!”的口号。
这次运动会，我班进步了不少，打破了倒数第二的记录，积分突破了60分，每一位运动员都拿到了名次，得了奖，再也不像以前那样高高兴兴去，失失落落回来的旧场景，在这一年的时间里，我们每天艰苦训练，终于苦尽甘来了，个个满载而归，露出胜利的微笑!
这次运动会，最让我记忆犹新的就是五年级女子跳高场景，虽然只有5个人，但压力还是大大的。我们班出战的是俗称暴力女的徐李奕，虽然她人瘦瘦的，但力大无比，常常把男孩子搞得生不如死。但在这次比赛中，我看到了她真实的一面。跳高比赛中，她取得了优异的成绩，我们都不敢相信，她一次次跳跃，到最后，只剩下她和另一个女孩子，徐李奕跳两次都没跳过，我隐约地看出她眼中闪烁着泪光，幸运的是，另一个女孩也没跳过，徐季奕至关重要的一跳，将决定排位的顺序，这时候，全场似乎凝固了，鸦雀无声，每个人都专注地看着，我也一样，眼里一幕幕地回放着惨痛的情景。这时，徐李奕调整好气息，冲刺，一个猛跳，只听见一声呼喊“耶”，徐李奕惊闪地跳了过去，这关键的一跳，使大家狂呼起来。这时，也听见了喜讯，钱晨铅球第二名得五分，又一阵欢呼。
这次运动会圆满结束，每位运动员都带着金光闪闪地奖状回到班级。那欢呼声，笑声久久地回荡在校园的上空，大家都期待着下届运动会的到来。
和谐运动的精神开篇就揭示出来，以多角度来衬托学生对运动会的期待与积极锻炼相结合，突出了小作者的写作思维的正能量;尤其抓住跳高比赛，作为重点描写，使作文详略得当，更能看出小作者观察入微，如“运动员两次没有跳过，我隐约看出她眼中闪烁着泪光”来说明运动员的压力和求胜的迫切心情的有力写照。
องค์ประกอบการแข่งขันกีฬา 1
"ติง หลิง หลิง..." เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น และวันนี้โรงเรียนได้จัดประชุมกีฬาฤดูใบไม้ร่วง ฉันเดินออกจากบ้านและมาที่โรงเรียนด้วยความตื่นเต้น
เมื่อเรามาถึงโรงเรียน คุณเจียงพูดอย่างตื่นเต้นว่า: "นักเรียน ถ้าคุณสามารถได้ที่หนึ่งในชั้นเรียนภาษาจีนและภาษาอังกฤษในการประชุมกีฬาครั้งนี้ คุณจะไม่ต้องมอบหมายการบ้านเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์" เราฟังและเกา ซิงก็เต้น แม้ว่านี่จะเป็นเพียงคำโกหกจากครูเพื่อพัฒนาขวัญกำลังใจของเรา แต่เราก็ยังรู้สึกตื่นเต้นมาก
บ่าย เข้าแถว เดินลงบันได เข้าสนามกีฬา นักกีฬา เต็มที่ พิธีเริ่มใกล้เข้ามา เราเดินเข้าไปในสนามโดยเงยศีรษะขึ้นพร้อมตะโกนสโลแกนดังกึกก้องในการเดินขบวนของนักกีฬาผู้สง่างาม
ทันทีที่นักกีฬาเข้าสู่สนาม เจ้าภาพประกาศว่าการแข่งขันกีฬาได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
รายการแรกเป็นการแข่งขันวิ่งระยะทาง 50 เมตร ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกทีมและยืนบนเส้นสตาร์ททันที “ปัง” ปืนลั่นกระจายไปทั่ววิทยาเขต ผมออกจากเส้นสตาร์ททันทีและพุ่งไปข้างหน้าอย่างม้าป่า ข้าพเจ้าเป็นผู้นำ กำหมัด สะบัดแขนไปมาอย่างแรง ราวกับลมพัดอยู่ใต้ฝ่าเท้า “เฉิน หยุนเฉียว มาเลย เฉิน หยุนเฉียว มา!” เพื่อนร่วมชั้นส่งเสียงเชียร์ฉัน และผู้ชมต่างพากันมองผ่านตาของเรา เกือบจะถึงจุดสิ้นสุด ฉันได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าที่อยู่ข้างหลังเท่านั้น พวกเขากำลังจะตามฉันทัน ฉันทำหน้าเครียด กัดฟัน และรีบวิ่งไปที่เส้นชัยด้วยเรี่ยวแรงของฉัน หลังเข้าเส้นชัย รู้สึกเหมือนตัวจะเอียงเล็กน้อย โอ๊ย ล้มแล้วนอนอยู่บนพื้น ตกหมาไปกินขี้ แต่กลับลุกขึ้นยืนอีกครั้ง คราวนี้น้ำตาก็ไหล กลิ้งไปมาในดวงตาของฉัน ฉันต้านทานความเจ็บปวดและเดินไปข้างหน้า แต่หลังจากเดินได้สักพัก ฉันก็อดไม่ได้ที่จะให้ความเจ็บปวดและน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่พอใจ เพื่อนร่วมชั้นรีบช่วยฉัน ฉันแกล้งทำเป็นสงสารและพูดว่า: "ทำไมถึงเป็นฉันที่เจ็บอยู่เสมอ?" หวางเฉียนยิ้มและพูดว่า "ฉันยังเล่นตลกอยู่ มันไม่ควรจะเจ็บปวดมากใช่ไหม" อนิจจา ฉันสมควรที่จะเป็น "คู่หูที่ไม่ดี" ของฉันจริงๆ " อาจารย์หวังเดินเข้ามา ยกนิ้วโป้งและชมเชย: “ทำได้ดีมาก เฉินหยุนเฉียว อันดับหนึ่ง!” ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกซาบซึ้งใจมาก แต่เธอเสริมอีกประโยคหนึ่งว่า "ทำไมคุณถึงให้เกียรติผู้ตัดสินมากมายขนาดนี้" เพื่อนร่วมชั้นหัวเราะในทันที และฉันก็หัวเราะออกมา ฮ่าฮ่า ปรากฎว่าฤดูใบไม้ร่วงนี้ถูกต้อง!
ต่อไปเป็นการแข่งขันกระโดดไกล ฉันฝืนทน และพยายามกระโดดก่อน เพื่อรักษาความแข็งแกร่ง ฉันแค่กระโดดเล็กน้อยเพื่อค้นหาความรู้สึก เกมเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ วิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และกระโดดขึ้นเบาๆ ฉันได้ยินแต่ผู้ตัดสินพูดว่า: "เป็นคำเล็ก ๆ คุณสามารถกระโดดได้ค่อนข้างไกล!" ในอีกสองครั้งฉันมีความมั่นใจและฉันก็กระโดดได้ค่อนข้างดี
สุดท้ายผมก็ได้เข้าร่วมการแข่งขันกระโดดข้ามและวิ่งผลัด 50 เมตรด้วย
ฉันเข้าร่วมสี่กิจกรรมในการประชุมกีฬาครั้งนี้ แม้ว่าการแข่งขันวิ่งจะชนะที่หนึ่งเท่านั้น แต่ฉันก็ยังมีความสุขมากเพราะได้รับรางวัลสำหรับชั้นเรียน
องค์ประกอบการแข่งขันกีฬา 2
ต้นไม้ทุกต้นมีใบที่ใหญ่ที่สุด หญ้าทุกต้นมีเซลล์ที่แปลกประหลาดที่สุด ปลาทุกตัวมีเกล็ดที่สวยงามที่สุดในตัวมันเอง ครอบครัวเราเป็นเหมือนต้นไม้ หญ้า ปลา เรื่องเล็กๆ ในครอบครัว เหมือนใบไม้ เซลล์ เกล็ดปลา
วันนั้นเราสามคนอยู่ที่บ้าน ขณะนี้มีฝนตกปรอยๆ และท้องฟ้าด้านนอกบ้านก็ปลอดโปร่งและไม่มีเมฆ ทั้งครอบครัวของเรานั่งบนโซฟาและพบว่ามันน่าเบื่อมาก เพราะทุกคนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร อากาศร้อนมาก แอร์บ้านพัง ห้องเต็มไปด้วยความร้อน
ในท้ายที่สุด เสียงของฉันเองที่ทำลายสถานการณ์ที่ไม่น่าสนใจ ฉันทนไม่ได้กับสถานการณ์นี้เมื่อนานมาแล้ว และมีแมลงวันบางตัวอยู่ใกล้หูฉัน "สวดมนต์" ฉันก็เลยยืนขึ้นและพูดว่า "น่าเบื่อเกินไป ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคุณจะเป็นโรคอัลไซเมอร์ เรานั่งรอตายไม่ได้" ฉันเสนอแบบทดสอบ " พ่อแม่ไม่อยากนั่ง ลงแบบนี้ ฟังนะ พอพูดแบบนี้ก็ยอม
กฎของเกมมีดังนี้ ฉันจะเป็นผู้ตัดสิน และหลังจากที่ฉันถามคำถามใครก็ตามที่ตบโต๊ะก่อนจะเป็นคนตอบ ถ้าคำตอบถูก คู่ต่อสู้จะได้แต้ม เกมแบ่งออกเป็นเจ็ดรอบและฝ่ายที่มีคะแนนมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ
ในตอนเริ่มเกม คำถามแรกของฉัน "มาถึงตามกำหนด": "ไปทางทิศตะวันออก คลื่นหมด และวีรบุรุษนิรันดร์ ดังนั้น ตรงข้ามกับตะวันตก มนุษยชาติคือ สามก๊กและผาแดง กลิ้งไปกองหิมะเป็นพันๆ กอง ภูเขางดงามราวกับภาพวาด และฮีโร่ในคราวละกี่คน ซึ่งผลงานของกวีคนไหน" พ่อของฉันกล่าวว่า "จาก "เหนียน นูเจียว ? Chibi Nostalgia" ของซูซื่อ" คำถามที่สองของฉัน ตามมาทีละคน: "กวีราชวงศ์ซ่งคนไหนคือหวู่หลิงชุน" พ่อพูดว่า: "ฉินกวน" ฉันพูดว่า: "มันผิด มันเป็นของ Li Qingzhao" พ่อชี้ไปที่แม่ของเขา และเขาเริ่มรู้สึกเหมือนเดินเข้าไปในขุมนรกและเดินบนน้ำแข็งบางๆ หัวข้อของคำถามที่สามมาอีกแล้ว: "งานของกวีคนไหนคือ "นกกระทา" แม่ของฉันทุบโต๊ะอย่างดังสนั่นและพูดว่า: "มันเป็นงานของหวง Tingjian" ฉันพูดว่า: "ใช่แล้ว ตอนนี้คะแนนอยู่ที่ 2:1" ในตอนท้ายของคำถามและคำตอบกวีนิพนธ์โบราณ ต่อไปนี้เป็นคำถามสี่ข้อเกี่ยวกับสิ่งทางประวัติศาสตร์ “เกมกำลังดำเนินไปอย่างเต็มกำลัง คำถามที่สี่คือ 7 ประเทศใดเป็นเจ็ดวีรบุรุษแห่งยุครัฐสงคราม? พ่อกล่าวว่า: “เจ็ดอาณาจักรของฮั่น จ้าว เว่ย ฉี ฉิน หยาน และฉู่” พ่อ เฉียบแหลมเป้าหมายของเขาคือการต่อสู้ที่รวดเร็วและการตัดสินใจที่รวดเร็ว คำถามที่ห้าคือ: ใครคือราชาองค์สุดท้ายของราชวงศ์ซาง แม่ของฉันพูดว่า: "นี่คือราชาแห่งชางโจว “คำถามที่หกคือ มีกี่คนที่นำโดยกษัตริย์หวู่โจวเพื่อกวาดล้างกองทัพ 700,000 คนของกษัตริย์ซาง พ่อของฉันกล่าวว่า: “มีคนเพียง 50,000 คนเท่านั้น "เกมเข้าสู่สภาวะร้อนเร่าร้อน เทพีแห่งชัยชนะจะยืนหยัดอยู่ฝ่ายไหน ฉันจะรอดู คำถามที่เจ็ดคือ ใครคือ "แม่ทัพบิน" ที่มีชื่อเสียงในราชวงศ์ฮั่น แม่ของฉันพูดว่า: " มันคือหลี่กวง "ฉันพูดว่า: "ใช่แล้ว แม่ของฉันชนะเกมนี้" "
ทั้งครอบครัวของเราชอบอ่านหนังสือ และฉันโตมาอย่างมีความสุขในบรรยากาศที่อบอุ่นและสวยงามนี้
องค์ประกอบการแข่งขันกีฬา3
สองวันก่อน โรงเรียนของเราจัดประชุมกีฬาประจำปี แม้ว่าดวงอาทิตย์จะส่องแสงร้อนแรงบนพื้นโลก แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางความเร็วและความหลงใหลของนักกีฬา เสียงเชียร์และเสียงโห่ร้องดังก้องอยู่ในหูของนักกีฬาทุกคน ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือโรงเรียนประถมไป่หลงเฉียว ดังก้องไปทั่วเมฆ นักกีฬาดิ้นรนในลู่และในบังเกอร์โดยไม่ให้ทางซึ่งกันและกัน ผู้ยืนดูโห่ร้องเชียร์อย่างเดือดดาลนอกวงล้อม พวกเขาไม่ได้ยินคำพูดที่ไม่ลงรอยกันใด ๆ พวกเขาได้ยินแต่คำขวัญของ "มิตรภาพมาก่อน การแข่งขันที่สอง" และ "การพัฒนากีฬาและเพิ่มร่างกายของผู้คน" แม้จะเรียนต่างกันและเกรดต่างกัน แต่หัวใจก็ยังเหมือนเดิม เผยแพร่สโลแกนว่า "ถ้าเหล็กไม่ได้หลอม ก็สร้างจากเหล็กไม่ได้ และคนก็ไม่แข็งแรงถ้าไม่ออกกำลังกาย!"
ในการประชุมกีฬาครั้งนี้ ชั้นเรียนของฉันพัฒนาขึ้นมาก ทำลายสถิติรองลงมา เกิน 60 คะแนนและนักกีฬาทุกคนได้รับรางวัลการจัดอันดับและได้รับรางวัลและฉันไม่มีความสุขและสูญเสียเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป ฉากที่ถอยหลังมา ปีนี้เราซ้อมหนักทุกวัน และในที่สุด เราก็มาถึงจุดสิ้นสุดของการทำงานหนักของเรา และทั้งหมดก็กลับมาพร้อมรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยชัยชนะ!
สิ่งที่ชัดเจนที่สุดในความทรงจำของฉันเกี่ยวกับการประชุมกีฬาครั้งนี้คือฉากกระโดดสูงหญิงเกรด 5 แม้ว่าจะมีเพียง 5 คน แต่แรงกดดันก็ยังดีอยู่ Xu Liyi หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นผู้หญิงที่มีความรุนแรง เล่นในชั้นเรียนของเรา แม้ว่าเธอจะผอม แต่เธอก็มีพลังมากจนทำให้เด็กผู้ชายแย่กว่าชีวิต แต่ในเกมนี้ ฉันเห็นด้านที่แท้จริงของเธอ ในการแข่งขันกระโดดสูง เธอได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม เราแทบไม่เชื่อเลย เธอกระโดดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในท้ายที่สุด เหลือเพียงเธอกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง Xu Liyi ไม่ได้กระโดดสองครั้ง ฉันดูอย่างคลุมเครือ มี น้ำตาคลอเบ้า โชคดีที่ผู้หญิงอีกคนไม่ข้ามเช่นกัน การกระโดดที่สำคัญของ Xu Jiyi จะเป็นตัวกำหนดลำดับของการจัดอันดับ ในเวลานี้ ผู้ชมดูเหมือนจะหยุดนิ่ง และทุกคนก็เงียบ มองมาที่ฉันเหมือนกัน เป็นเรื่องจริงสำหรับฉัน และฉากที่เจ็บปวดจะถูกเล่นซ้ำทีละฉากในสายตาของฉัน ในเวลานี้ Xu Liyi ปรับลมหายใจ วิ่ง และกระโดดเพียงเพื่อได้ยินเสียงตะโกนของ "ใช่" Xu Liyi กระโดดด้วยความประหลาดใจ การกระโดดครั้งสำคัญนี้ทำให้ทุกคนกรีดร้อง ในเวลานี้ ข่าวดีก็ได้ยินเช่นกัน เฉียน เฉิน ได้ห้าคะแนนเป็นที่สองในการยิง และให้กำลังใจอีกครั้ง
การประชุมกีฬาจบลงด้วยดีและนักกีฬาทุกคนกลับมาที่ชั้นเรียนพร้อมใบรับรองทองคำ เสียงเชียร์และเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่ววิทยาเขตเป็นเวลานาน และทุกคนก็ตั้งตารอเกมต่อไป
จิตวิญญาณแห่ง Harmony Movement เปิดเผยในตอนเริ่มต้น ใช้หลายมุมเพื่อกำหนดความคาดหวังของนักเรียนสำหรับเกมและรวมการออกกำลังกายที่เน้นพลังบวกของการคิดการเขียนของผู้เขียนโดยเฉพาะการแข่งขันกระโดดสูงเป็นกุญแจสำคัญ การบรรยายทำให้องค์ประกอบมีรายละเอียด ถูกต้อง จะเห็นได้ว่าข้อสังเกตของผู้เขียนตัวน้อยนั้นละเอียดอ่อนมาก เช่น "นักกีฬาไม่ข้าม 2 ครั้ง น้ำตาแทบไหล" เพื่อแสดงความกดดันของนักกีฬาและความกระตือรือร้นที่จะ ชนะการพรรณนาที่ทรงพลัง
