人与人之间正是因为关心，才会使人感到温暖，更加和睦。其中，在我的朋友中，就有一位非常关心我的人--徐xx。
还记得那一次……
那一天，阳光明媚，是个难得的好天气，我和徐碧霜一同走在通往学校的道路上。我们手牵着手，一起行走。然而，再过马路的时候，意想不到的一幕发生了……
我和徐碧霜正说说笑笑的走着，过马路时，有一辆摩托车想我疾驰而来，我吓的还不及闪躲，根本不知道该怎么办，脑子里一片空白，然而，就在这时，徐碧霜马还是那个把我向后拉了一把，才是我躲过这辆“疯狂”的摩托。过了马路以后，徐碧霜还想妈妈叮嘱小孩一样的叮嘱我说:“你怎么这么不小心呀!幸亏我把你拉了一把，不然……哎，算了!你下次走路小心点!”虽然只有短短的几句话，但从中我却深刻的感受到了他对我的关心，对我的关爱。
现在，我和徐碧霜的友谊越来越深，关系越来越好，正是因为这种相互之间的关心，才是我们成为了这样亲密无间的好朋友，因此，我希望人与人之间的关心继续传承下去。
人们之间相互关爱的事无处不在，只需我们去体味，就会发明此中的打动;但它多是一件眇乎小哉的大事，但却表现了此中关爱与了解。
爱是在别人生病时的时候，给予一个亲切的问候;爱是在别人哭泣的时候，递给的一张纸巾;爱是在别人烦躁时，讲的一个笑话……
那是去年的事了，爸爸带我出去玩，望着车外灿烂的阳光，我的心情就特别好。公共汽车到了一站，停下了，我刚要下车我玩一会，突然从外面上来一个拿着几大包东西，抱着一个刚满月的婴儿，好像是从外地来的。我的屁股刚抬起一点，但是又好象是被谁推了一下，又坐下了。我知道，我不想让座，可是我又缓缓地站了起来。天使和恶魔打了起来，恶魔和天使战斗了一番后，恶魔还是把天使打败了。就在这还没有人让座的情况下，一个二十多岁的小伙子终于让出了自己的座位，那位妇女十分感激。车又到了一站，车上的人渐渐多了起来。突然，不知怎么，车子突然来了个急刹车，那位小伙子不小心踩了一下一位男青年的脚。那位男青年说:“你学*干嘛踩我脚?”小伙子说“对不起，我没看见。”车终于到了终点站，大家都急匆匆的向车下走。忽然，一声声响，那位小伙子摔倒了，大家哄堂大笑，微风，吹起了小伙子的裤角。大家大吃一惊，他是一个残疾人。大家的笑声变成了赞叹声，然后脸霎时间红了。那位男青年不见去向，我想:他也脸红了吧?
我第一次感受到关爱别人是怎样的感觉。要是所有的人都会关心别人，那么人人为我，我为人人，这个世界将多么美妙。
我们人和人之间要互相关爱，接下来我先给大家说一件发生在我身边的事情。
我的姑姑近来正在给一个初中的姐姐补习英语，效果虽不能说是很完美，但也是很有效果的。看着姑姑每周来回奔波，如此*苦，我不禁对姑姑说:“姑姑您为什么不收点儿学费呢?”听了我的话，姑姑马上变得严肃起来，地对我说:“别人求我办事，说明别人对我非常信认，我应该尽我所能。人与人之间不能只讲钱，应该多一些互相的关爱。只有你多关心、帮助别人，才会得到别人给予你的关心和帮助。”听了姑姑的话，我深感羞愧不已。同时也由衷地敬佩着我的姑姑。
姑姑补课这件事给我上了生动的一课。的确，人与人之间需要的不只是权、钱的施舍。互相关心帮助更为重要。只要你以诚待人，就同样会得到一颗来自他人的诚挚的心。“相逢何必曾相识”，是啊，人与人之间的关爱不是只存在于亲朋好友间，我们应该充满热情地帮助任何一个需要我们的人。我、妈妈、爸爸是一家人，所有*人也是一家人，甚至可以说全世界就是一个大家庭。既然我们都是这个家庭中的成员，那就应该像对待自己的亲人一样彼此关爱。人与人之间只有充满了浓浓的关爱，才会有更多的人愿意与你患难与共;才会有更多的人愿意做你的朋友;你才会享受到更多的来自他人的爱。如果世界上的人都拥有了这份爱，世界这个大家庭将会更加合睦、团结。
爱，是人世间最温暖的字，生活在暖融融的爱的氛围中，多好!
让我们同唱:“只要人人都付出一点爱，世界将会更美好……”
我到现在遇到了很多很多相互关爱的事情，让我最记忆深刻的一件事，是有一天，我到家门口的时候，却发现忘带钥匙，邻居帮助了我。
这天下午，我走在回家的小道上，太阳也快下山了，我到到家门前，突然意识到好像未带钥匙。我翻了数遍书包也未找着。我又想，今天，妈妈出差，爸爸加班。
就在我着急的时候，一位素不相识的阿姨走过来跟我说:“小朋友，你是不是没有带钥匙?要不要，我把手机借给你给爸妈打个电话?”她看我不相信她的样子，又说:“我是你们的新邻居，可能你们还不知道吧，我上周刚搬过来。”好像有这么回事，于是，我先用手机打了个电话给爸爸，告诉他一声后，我就到了邻居家。
我一进她家门，她就给我拿拖鞋，然后对我说:“你去客厅做作业吧。做完了，可以看一会电视。”我跟邻居说我爸爸要很晚才回家的时候，她却不假思索地说:“不要紧的，在我家吃饭吧，家里就我一个人。”
等到虼了晚饭后，她跟我说了一些事情和经历。
“叮咚、叮咚……”，打断了我和阿姨的谈话。阿姨说:“肯定是你爸回来了接你了，准备一下吧。”爸爸在门口向阿姨道谢了后，把我接回了家。
这件事过后，我和邻居成了好朋友。有时候，不会的作业也向她请教。我感受到关爱是人间最温暖的词语。生活在暖融融的关爱气氛中，多美好啊。
她，白净的脸上嵌着一双水灵灵的大眼睛，忽闪忽闪，显得特别有神，只要一笑，嘴边就会露出两个小酒窝。你猜她是谁?她是我那温柔而美丽的丹姐。
记得在暑假的一天夜晚，下着蒙蒙小雨，我在小区下面和朋友们一起玩捉人，突然一不小心摔了下去，我不敢看那正出血的膝盖，“糟了，妈妈一定会骂我的，下次就不能出去玩了”我忐忑不安地想。不知不觉，我的眼泪不听话的流了下来，幸好是在下雨，分不清哪是泪，那是雨水，忽然雨停了，背后传出温柔的声音说道“小敏，没事吧，摔跤了吗?”说着便把我扶起来，我抬头看，才知道原来雨并没有停，而是一把红*的雨伞在我头顶上发出滴滴嗒嗒地作响，而丹姐姐背后却湿了。她扶我走到门口，上楼时，我的膝盖在痛，丹姐姐见我站在那里，就把我抱起来，上完两层楼梯时，丹姐姐的脸已涨得通红。我轻声在她耳边说“谢谢你!”
她把我抱到她的房间，转身跑去拿*箱。她把消毒水擦在那流血的膝盖上，虽然很痛，然而这痛并不和普通的痛一样，是甜蜜的，浓浓的，有说不出的味道。
爱心如冬日的一片阳光，使饥寒交迫的感受到人间的温暖;把爱心洒在久旱的大地上的一场甘霖。使孤苦无依的人既刻获得心灵的慰藉。
เป็นเพราะความห่วงใยระหว่างผู้คนทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่นและสามัคคีกันมากขึ้น ในหมู่พวกเขา ในหมู่เพื่อนของฉัน มีคนคนหนึ่งที่ห่วงใยฉันมาก - Xu Bishuang
นึกถึงครั้งนั้น...
ในวันนั้นดวงอาทิตย์ส่องแสงและเป็นอากาศดีที่หายาก Xu Bishuang และฉันกำลังเดินไปตามถนนไปโรงเรียน เราจับมือกันเดินไปด้วยกัน แต่เมื่อข้ามถนนอีกครั้ง เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น...
Xu Bishuang และฉันกำลังพูดคุยและหัวเราะ เมื่อข้ามถนน มอเตอร์ไซค์ต้องการให้ฉันควบ ฉันกลัวเกินกว่าจะหลบ ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จิตใจของฉันว่างเปล่า อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ , Xu Bishuangma เป็นคนที่ดึงฉันกลับมา และเป็นคนที่หลีกเลี่ยงมอเตอร์ไซค์ที่ "บ้า" คันนี้ หลังจากข้ามถนน Xu Bishuang ยังคงบอกฉันเหมือนที่แม่บอกกับเด็ก ๆ ว่า: "ทำไมคุณถึงประมาทจัง! โชคดีที่ฉันดึงมือคุณมิฉะนั้น ... เฮ้ลืมไป! คราวหน้าเธอเดินอย่างระมัดระวัง!" แม้ว่าจะมี แค่ประโยคสั้นๆ ไม่กี่ประโยค ฉันรู้สึกลึก ๆ ว่าเขาห่วงใยฉันและความรักที่เขามีให้ฉัน
ตอนนี้มิตรภาพระหว่าง Xu Bishuang กับฉันเริ่มลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ และความสัมพันธ์ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ เพราะการดูแลซึ่งกันและกันนี้ทำให้เรากลายเป็นเพื่อนสนิทกันดังนั้นฉันหวังว่าระหว่างผู้คนความห่วงใยจะดำเนินต่อไป ที่จะส่งต่อ
ผู้คนที่ห่วงใยกันมีอยู่ทุกที่ ตราบใดที่เราซาบซึ้ง เราจะประดิษฐ์สัมผัส แต่ส่วนใหญ่มันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่แสดงออกถึงความรักและความเข้าใจในตัวมัน
ความรักคือการทักทายอย่างจริงใจเมื่อคนอื่นป่วย ความรักคือกระดาษทิชชู่ที่มอบให้เมื่อคนอื่นร้องไห้ ความรักเป็นเรื่องตลกเมื่อคนอื่นอารมณ์เสีย ...
ปีที่แล้ว พ่อพาผมออกไปเล่นข้างนอก มองแสงแดด ข้างนอกรถ อารมณ์ดีเป็นพิเศษ รถบัสมาจอดแล้วหยุด ฉันกำลังจะลงและฉันก็เล่นไปชั่วขณะ ทันใดนั้นมีคนออกมาจากข้างนอกพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่สองสามใบและทารกที่เพิ่งจะพระจันทร์เต็มดวงราวกับว่าเขามาจากข้างนอก . ตูดของฉันยกขึ้นเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนผลักแล้วนั่งลงอีกครั้ง ฉันรู้ ฉันไม่อยากลุกจากที่นั่ง แต่ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ทูตสวรรค์กับปีศาจต่อสู้กัน และหลังจากที่ปีศาจกับทูตสวรรค์ต่อสู้กัน ปีศาจก็ยังเอาชนะทูตสวรรค์ได้ เมื่อไม่มีใครยอมสละที่นั่ง ชายหนุ่มในวัยยี่สิบของเขาจึงสละที่นั่งในที่สุด และผู้หญิงคนนั้นก็รู้สึกขอบคุณมาก รถมาถึงอีกจุดจอดหนึ่ง และจำนวนคนบนรถก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น ทันใดนั้น รถก็เบรกกะทันหัน และชายหนุ่มบังเอิญเหยียบเท้าของชายหนุ่มคนหนึ่ง ชายหนุ่มพูดว่า "ทำไมคุณเหยียบเท้าฉัน" ชายหนุ่มพูดว่า "ฉันขอโทษ ฉันไม่เห็นมัน" ในที่สุดรถก็มาถึงสถานี ทุกคนก็รีบลงจากรถ ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็ล้มลงพร้อมกับเสียง ทุกคนคำรามด้วยเสียงหัวเราะ และลมก็พัดมาที่มุมกางเกงของชายหนุ่ม ทุกคนแปลกใจว่าเขาเป็นคนพิการ เสียงหัวเราะของทุกคนกลายเป
