篇一、课间十分钟 小学 记事作文

叮铃铃，下课了，同学 们走出教室，校园 里立刻热闹起来。瞧，那边的教室门口，几个男同学三个一群，五个一伙地用自己磨的石子蹲在地上玩。石子忽上忽下，像有灵性似的跳上跳下。

原扬辰的小手非常灵敏。抓第一关的时候，他把手里的石子轻轻一扔，赶紧把地下的石子一拿又把空中的那个石子一接，手里的一个石子顿时变成了两个。

突然，原扬辰又要过第四关了，他重重把五个石子一撒，哇，是一条龙，他取了一个石子，使劲往空中一扔，手掌张大，把地下的四个一扑，再一接。嗬，上去了，技术好高啊!

旁边的空地上，几个同学又在丢沙包，他们你来我往，喊着叫着，可开心了。旁边还有踢毽子的，打乒乓球的。热闹极了。

叮铃铃，上课了，校园里又恢复了宁静。

篇二、课间十分钟小学记事作文

“丁零零”，“丁零零”……是谁拉响了下课铃?静悄悄的校园里，立刻有了欢快的身影。有的在做操，有的在看书，有的在玩捉迷藏，还有的在拍皮球。

小明在拍皮球，小红在旁边帮忙数着，“一下、二下、三下……”不知不觉就数到了一百下了，“小明真的是太棒了!”小红鼓掌跳着说。一串串欢声笑语，洒在了校园的每一个角落。

一棵棵大树，一朵朵鲜花，一棵棵小草也被这欢乐感染了，也在随风起舞，就连一只只小鸟也唱起了欢乐的歌。

同学们，让我们用这快乐的十分钟，换来一身的轻松，为了下个四十分钟的 学习 做好准备吧!

篇三、课间十分钟小学记事作文

叮铃铃，下课的铃声刚刚敲响，我们就像箭一样冲出了教室，奔向大操场。

大操场可热闹啦，有的打球;有的跳绳;有的玩单杠……。而我呢?我和几个同学在玩狼捉羊的游戏。董琪扮演狼，我、曲嘉怡、冯琳、田琦则是狼梦想的“美餐”。游戏开始了，董琪却站在那里一动不动，像稻草人一样。奇怪，她干嘛呢?我跑过去刚想摸摸她，说时迟那时快，董琪给我来了一个突然“袭击”伸手想抓我，吓得我赶紧屈身、低头，扭身逃脱了。她看没抓到我，转身扑向曲嘉怡，曲嘉怡见势不妙，一溜烟跑了很远。

正玩得高兴，可正在这时，上课铃响了，我们不情愿地做了做鬼脸回了教室。

篇四、课间十分钟小学记事作文

叮铃铃，下课啦。操场上立刻沸腾了起来，同学们开始玩耍。有的跳绳、有的跑步、有的打乒乓球、有的打篮球、有的玩枪战、有的玩老鹰捉小鸡。

我最喜欢玩的游戏是老鹰小鸡，因为这个游戏可以训练你的反应能力。我们用石头剪刀布决定谁是老鹰，我的角色是小鸡，游戏开始啦，“鸡妈妈”不停地扇动着“翅膀”保护着“小鸡”，“老鹰”一左一右的跑动着去捉“小鸡”，我们“小鸡”们也不是那么好捉的，敏捷的转动身体去躲避老鹰的追捕，结果“老鹰”累的满头大汗也没捉到一只小鸡。

叮铃铃，上课铃响啦，同学们飞快地跑进教室，操场上立刻变得安静起来，只听见一阵阵的读书声传来。

篇五、课间十分钟小学记事作文

“叮铃铃”，下课了，安静的校园顿时热闹起来了。

操场中间，小同学们有的玩捉迷藏，有的跳橡皮筋，还有的在玩“老鹰捉小鸡”的游戏，眼看“老鹰”就要捉到一只“小鸡”了，可“小鸡”机灵的躲开了。

塑胶跑道上，同学们有的在玩“黑猫警长捉老鼠”的游戏，有的在跳绳，一阵“加油”声传了过来，原来是六(2)班的同学和六(3)班的同学正在进行拔河比赛呢，红带子呼左呼右，眼看六(2)班的选手就要支持不住了，忽然六(3)班的选手一松手，六(2)班的选手都翻了个大跟头。

东南角那儿最热闹，有的在双杠上面倒竖蜻蜓，有的坐在双杠上东张西望，还有的正准备一显身手呢!

“叮铃铃”，上课了，同学们的课间十分钟真是丰富多彩呀!

篇六、课间十分钟小学记事作文

课间十分钟是让我们清醒一下头脑，做好下节课的准备。这样可以保证我们的身体健康，提高学习效率。可是，这十分钟对于有些同学却成了“危险”的十分钟。不信，请和我一起去看看吧。

下课时，有些同学三个一伙，五个一群，在过道上横冲直撞，有时不小心把自己或者别人弄得遍体鳞伤。个别调皮的同学有意站在过道的某一个地方一动不动，故意拦住别人的去路，给别人造成不便。也有的同学在楼梯上跑上跑下，不仅把自己弄得汗流浃背，而且还给 其他 同学带来极大不便。更可气的是有些同学，他们四个人和成一伙，组成一个“大炮”，中间两个人手拉手组成“炮架”，另两个人用双手握成一个拳头做成“炮筒”，把其他同学当作攻击的目标，一“炮”轰过去，好危险。

怎么样，看了这些。你觉得自己的课间十分钟过得有意义吗?

ข้อที่หนึ่ง ระหว่างเรียนสิบนาที

กริ๊งกริ๊ง ชั้นเรียนจบลง เพื่อนร่วมชั้นเดินออกจากห้องเรียน และวิทยาเขตก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที ดูที่ประตูห้องเรียนตรงนั้นสิ เพื่อนร่วมชั้นชายสองสามคนนั่งยองๆ อยู่บนพื้น กำลังเล่นหินของตัวเองอยู่เป็นกลุ่มละสามและห้าคน ก้อนหินกระโดดขึ้น ๆ ลง ๆ กระโดดขึ้น ๆ ลง ๆ ราวกับว่าเป็นจิตวิญญาณ

มือเล็กๆ ของ Yuan Yangchen บอบบางมาก เมื่อจับระดับแรก เขาค่อย ๆ ขว้างหินในมือของเขา หยิบหินใต้ดินขึ้นมาอย่างรวดเร็วแล้วหยิบหินขึ้นไปบนท้องฟ้า และทันใดนั้นหินก้อนหนึ่งในมือของเขากลายเป็นสองก้อน

ทันใดนั้น หยวนหยางเฉินกำลังจะผ่านระดับที่สี่อีกครั้ง เขาขว้างก้อนกรวดหนักห้าก้อน ว้าว มันคือมังกร เขาเอาหินขว้างขึ้นไปในอากาศ ฝ่ามือกว้างแล้วโยนทั้งสี่ลงใต้ดิน หยิบมันขึ้นมา อีกครั้ง. เฮ้ ขึ้นไปเถอะ เทคโนโลยีมันสูงมาก!

ที่โล่งข้างๆ พวกเขา เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนกำลังขว้างกระสอบทรายอีกครั้ง พวกเขามาและไป ตะโกน แต่มีความสุข นอกจากนี้ยังมีนักเตะลูกขนไก่และนักปิงปองในบริเวณใกล้เคียง มันมีชีวิตชีวามาก

จิงหลิง ชั้นเรียนจบแล้ว และวิทยาเขตก็เงียบอีกครั้ง

บทความที่สอง องค์ประกอบบันทึกความทรงจำของโรงเรียนประถมสิบนาที

"ติง หลิงหลิง", "ติง หลิงหลิง"...ใครเป็นคนกดกริ่ง ร่างที่ร่าเริงก็ปรากฏตัวขึ้นในวิทยาเขตอันเงียบสงบทันที บางคนกำลังออกกำลังกาย บางคนกำลังอ่านหนังสือ บางคนกำลังเล่นซ่อนหา และบางคนกำลังเล่นบอล

เซียวหมิงกำลังเล่นบอล และเซียวหงกำลังช่วยเธอนับ "หนึ่ง สอง สาม..." ก่อนที่เธอจะรู้ตัว เธอนับได้เป็นร้อย "เสี่ยวหมิงเยี่ยมมาก!" เซียวหงปรบมือและกระโดด . พูด. เสียงเชียร์และเสียงหัวเราะดังสนั่นไปทั่วทุกมุมของมหาวิทยาลัย

ต้นไม้ใหญ่ ดอกไม้ และหญ้าก็เต็มไปด้วยความสุขนี้เช่นกัน พวกมันกำลังเต้นรำไปกับสายลม และแม้แต่นกน้อยก็ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน

เพื่อนร่วมชั้น ขอให้เราใช้ 10 นาทีแห่งความสุขเหล่านี้แลกกับช่วงเวลาผ่อนคลาย และเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการเรียนอีก 40 นาที!

บทความที่สาม บันทึกและองค์ประกอบโรงเรียนประถมศึกษาสิบนาที

กริ๊ง เบลล์ เสียงกริ่งจบชั้นเรียนดังขึ้น เรารีบออกจากห้องเรียนเหมือนลูกศรและรีบไปที่สนามเด็กเล่น

สนามเด็กเล่นขนาดใหญ่มีชีวิตชีวา บ้างเล่นบอล บ้างกระโดดเชือก บ้างเล่นแถบแนวนอน....... และฉัน เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนและฉันเล่นเกมหมาป่ากับแกะ Dong Qi รับบทเป็นหมาป่า และฉัน Qu Jiayi, Feng Lin และ Tian Qi เป็น "อาหาร" ที่หมาป่าฝันถึง เกมเริ่มต้นขึ้น แต่ตงฉียืนนิ่งเหมือนหุ่นไล่กา แปลก เธอกำลังทำอะไรอยู่ ฉันวิ่งไปและอยากจะสัมผัสเธอโดยบอกว่ามันสายเกินไปแล้วและตอนนั้น Dong Qi ก็มาหาฉันด้วยการ "โจมตี" กะทันหันและยื่นมือออกไปจับฉันกลัวจน ฉันก้มตัว ก้มศีรษะ บิดตัวหนี น.ส. เมื่อเห็นว่าเธอไม่จับฉัน เธอจึงหันกลับมาและรีบไปที่ Qu Jiayi Qu Jiayi เห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีจึงวิ่งหนีไปไกล

พวกเรากำลังสนุกกัน แต่ในขณะนี้ ระฆังของชั้นเรียนก็ดังขึ้น และเราทำหน้าอย่างไม่เต็มใจและกลับไปที่ห้องเรียน

บทความที่สี่ บันทึกโรงเรียนประถมสิบนาทีและองค์ประกอบระหว่างชั้นเรียน

จิงหลิง ชั้นเรียนจบแล้ว สนามเด็กเล่นเดือดทันทีและนักเรียนก็เริ่มเล่น บางคนกระโดดเชือก บางคนวิ่ง บางคนเล่นปิงปอง บางคนเล่นบาสเก็ตบอล บางคนเล่นดวลปืน และบางคนเล่นนกอินทรีและไก่

เกมที่ฉันชอบเล่นคือ Eagle Chicken เพราะเกมนี้สามารถฝึกปฏิกิริยาตอบสนองของคุณได้ เราใช้กรรไกรกระดาษตัดสินว่าใครคือนกอินทรี ตัวละครของฉันคือไก่ เกมเริ่มต้นขึ้นแล้ว "แม่ไก่" กระพือ "ปีก" ของมันเพื่อปกป้อง "ไก่" และ "อินทรี" วิ่งจากซ้าย ทางขวา เมื่อเราพยายามจับ "ลูกไก่" "ลูกไก่" ของเราจับได้ไม่ง่ายนัก เราหันลำตัวอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกนกอินทรีไล่ล่า ส่งผลให้ "นกอินทรี" เหน็ดเหนื่อยและขับเหงื่อไม่ออก ไม่ได้จับเจี๊ยบ

กริ๊งกริ๊ง ระฆังของชั้นเรียนดังขึ้น เพื่อนร่วมชั้นวิ่งเข้าไปในห้องเรียนอย่างรวดเร็ว สนามเด็กเล่นก็เงียบลงทันที ได้ยินเพียงเสียงการอ่านเท่านั้น

บทความห้า สิบนาทีระหว่างชั้นเรียน บันทึกย่อของโรงเรียนประถมและองค์ประกอบ

"ระฆังกริ๊ง" ชั้นเรียนจบลงและวิทยาเขตที่เงียบสงบก็มีชีวิตชีวาขึ้น

กลางสนามเด็กเล่น นักเรียนตัวน้อยๆ บางคนเล่นซ่อนหา บางคนเล่นหนังยาง และบางคนกำลังเล่นเกม "อินทรีจับไก่" เห็นว่า "อินทรี" กำลังจะจับ "ไก่" "แต่"ไก่น้อย"ไก่หลบอย่างฉลาด

บนรางพลาสติก นักเรียนบางคนกำลังเล่นเกม "นายอำเภอแมวดำจับหนู" และบางคนก็กระโดดเชือก มีเสียง "มานี่" ดังขึ้น ปรากฏว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นของรุ่น 6 (2 ) และคลาส 6 (3) เพื่อนร่วมชั้นของ 's อยู่ในการแข่งขันชักเย่อ ริบบิ้นสีแดงกำลังเรียกซ้ายและขวา เห็นว่าผู้เล่นในคลาส 6 (2) จะไม่สามารถสนับสนุนพวกเขาได้ในทันที ผู้เล่นในคลาส 6 (3) ปล่อยมือ และผู้เล่นในคลาส 6 (2) ก็พลิกกลับ เป็นการตีลังกาครั้งใหญ่

มุมตะวันออกเฉียงใต้คึกคักที่สุด บ้างก็ยืนคว่ำบนคานคู่ขนาน บ้างก็นั่งบนคานคู่ขนานมองไปรอบๆ และบ้างก็พร้อมที่จะแสดงฝีมือ!

“ติง หลิง หลิง” คลาสมาแล้ว ระหว่างเรียนสิบนาทีช่างมีสีสันจริงๆ!

บทความ VI. องค์ประกอบบันทึกระหว่างชั้นเรียนและโรงเรียนประถมศึกษาสิบนาที

สิบนาทีระหว่างชั้นเรียนเป็นช่วงเวลาที่เราต้องเคลียร์หัวและเตรียมตัวสำหรับชั้นเรียนต่อไป สิ่งนี้สามารถรับรองสุขภาพของเราและปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม สิบนาทีนี้กลายเป็น "อันตราย" สิบนาทีสำหรับนักเรียนบางคน เชื่อหรือไม่ ลองมาดูกับฉัน

เมื่อเลิกเรียน เพื่อนร่วมชั้นบางคนกำลังวิ่งเป็นกลุ่มละสามหรือห้าคน วิ่งอาละวาดในทางเดิน และบางครั้งก็ทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อนร่วมชั้นที่ซุกซนบางคนจงใจยืนนิ่งในบางส่วนของทางเดิน โดยจงใจขวางทางของผู้อื่น ทำให้เกิดความไม่สะดวกแก่ผู้อื่น นักเรียนบางคนวิ่งขึ้นลงบันได ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้ตัวเองมีเหงื่อออก แต่ยังทำให้นักเรียนคนอื่นไม่สะดวกอีกด้วย ที่น่ารำคาญไปกว่านั้นคือ เพื่อนร่วมชั้นบางคน ทั้งสี่คน สร้าง "ปืนใหญ่" คนสองคนที่อยู่ตรงกลางจับมือ "ปืนใหญ่" เพื่อนร่วมชั้นใช้ "ปืนใหญ่" เป็นเป้าหมายของการโจมตี ซึ่งเป็นอันตราย

คุณมองสิ่งเหล่านี้อย่างไร คุณคิดว่าสิบนาทีระหว่างชั้นเรียนมีความหมายหรือไม่?